Zoals iedereen die netjes op een valk leert zeilen, weet je hoe je moet gijpen. Voor de wind varen, zeil binnenhalen en dan het zeil weer snel laten vieren. Als je dat niet doet, maar gewoon stuurt, krijg je een ongecontroleerde gijp (dit is niet het geval op een kleine zwaardboot). Toch is er een mogelijkheid tot een gecontroleerde ‘ongecontroleerde’ gijp! (dit wordt soms onterecht klapgijp genoemd, terwijl dat een onverwachte gijp is). Via een lezer van deze site kreeg ik te horen dat dit ook wel de Hudson River Gybe heet. 

Hoe werkt dat dan? Het idee is dat je de boot zo snel laat draaien, dat een harde gijp vrijwel niet mogelijk is. Ga als eerste ongeveer voor de wind varen, misschien iets richting ruime wind. Draai dan de boot zo snel mogelijk, met heel veel roergebruik (echt veel), zodat de boot snel door de gijp gaat en dat je zo snel mogelijk aan de wind vaart met het zeil naar de andere kant. Klinkt omslachtig allemaal, maar het is gewoon draaien van voor de wind naar aan de wind met ontzettend veel roer.

Leuk allemaal, maar wat gebeurt er dan? Je krijgt geen harde gijp! Omdat je zo snel draait, heeft het grootzeil namelijk geen tijd om te hard over te komen. De giek zal in de draai eerst omhoog gaan, en dan met een keurig boogje op aan de wind weer naar beneden komen (zonder het idee van een ongecontroleerde gijp, schuin gaan enzovoorts). Zo kan je dus ook gijpen zonder gevaar. Het is zelf veiliger, aangezien de giek een boog maakt om de hoofden heen.

Nadelen? Ja, helaas toch wel. Een boot is namelijk niet gebouwd om de klap op te vangen waarmee de giek neerkomt. Dit is namelijk een verticale kracht, en hierdoor komt er veel druk te staan op het topbeslag. Dus het is niet direct een goede vervanging, maar voor bepaalde situaties….
update: Het is ook niet verstandig dit te doen met te harde wind, het zeil komt dan namelijk veel sneller over. Je kan de boot dus in dat geval niet snel genoeg draaien.